uzanır koynuna usulca yaklaştığın suskunluk...
zamanın akışını hissetmeksizin süzülür teninden ter...
mum alevine üfleyip solgun soluğunu,
silersin bir gün ağzından akan damlalarını kızıl feryatların...
anmazsın bir an terkedilmişliği ve yenilmişliği,
kalabalıkların arasında görmezsin yalnızlığın ahengini...
ve bulmazsın ne bir pus, ne bir kahır...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta