Kendine çıkar bu sokak
ağır bir taş gibidir ağzında yalnızlık
çarpar ve düşer zaman
kanadı kırılarak
Kuytusuna eski bir evin
küçük bir kız düşer masallardan
yüreği titrek kibrit yalımlarında annesiyle buluşan
Yüksek ökçesiyle salınan sarışın bir şiirdir şimdi gökyüzü
saçları akasyalı akşamın sularında
Beni saymazsan kimse bilmez burada
temmuz saatlerini karlı akşamların
gelinlik badem ağaçlarını
arsız duruşlarını kozalakların
Beni saymazsan,kimse tanımaz beni
gözleri hep yıldızlara dönük
bu kimsesiz sokakta....
Kayıt Tarihi : 12.5.2001 18:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir beni anlatır, kimsesizliğimi, acılarımı...
küçük bir kız düşer masallardan
yüreği titrek kibrit yalımlarında annesiyle buluşan
Uzun süredir siteye girmek istemezken, tıkladığım ilk şiiriniz,dizeleriniz kendi masalımın kibritçi kızına götürdü beni ...Bir kibrittir onu annesine yaklaştıran, bir kordur onu yalnızlığın ayazına bırakan ...Sevgiler güzel ve doğru yüreğe ...
TÜM YORUMLAR (3)