" Bir kibritin ömrü ne kadardır ? "
Bir kendini yakar,
Bir de üç beş sigara.
Kimi zaman da hektarlarca cinayetin
Faili olacak kadar.
Fakat ben,
Kibriti değil, kutusunu kullandım.
Kibritleri çıkardım,
İçine güller koydum
" Sevil(mek) için... "
Bana geldiğini düşünüyorum.
Elinde kibrit kutusu,
İçinde de güllerim.
Gülümsüyorsun bana.
Sen gülerken sanki dudağın,
Uçup konuyor yanağıma.
Bana doğru geliyorsun.
Her adımında, güller bitiyor yerden.
Aramızda nefesler kalıyor.
Sen yaklaştıkça, artıyor ardındaki yangınlar.
Elini uzatıyorsun.
Mevsimler değişiyor birden.
Yanağımdaki dudağını alıyorsun.
Gözlerimiz gitgide birleşiyor.
Gözlerimiz birleştikçe
Ayaklarımıza kazınıyor yangınlar...
Birbirimizi hissettikçe,
Kopuyor kıyametimiz!
Ölüyoruz yangınların arasında...
Kayıt Tarihi : 5.3.2020 01:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/05/kibrit-kutusunda-guller.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!