Bir kibrit kutusuna sakladım bütün umutlarımı
Düşünemedim çöpleri birer birer yakacağımı
Kutunun boşken bir işe yaramayacağını
Şimdi ne umutlarımın izi belli
Ne de boş kutuyu fırlattığım çöp tenekesi
(Samsun-1991)
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
