Bir kibrit kutusu kadar hayallerim,
Ama bir ocağı kül edecek kadar güçlü...
Sözde dostlukları yıkacak kadar zalim,
Her günahkar fani kadar suçlu...
Geceye ağıttır bütün uğultular,
Tüketen günleri ağır ağır...
Doğar yeniden kederli bulutlar,
Kötülükler kör ve sağır...
Gönül, bırakır meş'alesini tevazuya,
Kirlerini yakar ruhta yuva yapan kibrin.
Yol açar mevzilenen arzuya,
Acıtmayan acılarla sınanır sabrın.
Dert ortağın olur yarım kalan sayfalar,
Hatıralar daha vefalı insanlardan,
Nerededir kim bilir uzak gemilerdeki tayfalar?
Geçerler mi acaba bizim limanlardan?
Kayıt Tarihi : 17.1.2019 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)