Son kibrit çöpüm kalana kadar bekledim seni.
Mum alevlerinde yandım,
Kızıl korlarda soğuttum içimin ateşini...
Varlığınla şereflendirip,
Yokluğunla kahrettin sen beni...
Nice yollar göründü,dönüşü olmayan,
Ve nice sensiz sevdalar...
Bir kibrit çöpünün ateşinde ısınıp
İçimden yok ettim sevda ateşlerini...
Ama ben,
Son kibrit çöpüm kalana kadar bekledim seni...
01.01.06
Pınar KoçKayıt Tarihi : 2.1.2006 10:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pınar Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/02/kibrit-copu-6.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)