Kibrit Çöpü Şiiri - Mahmut Cantekin

Dalgalı denizde kibrit çöpüsün,
Esen yeller seçti sana limanı…
İraden hacizde dertler küpüsün,
Koltuklar veriyor şimdi fermanı…

Akrebin emrinde rahvan yelkovan,
Arılar zeminde yağmada kovan,
Hasretindir dağın yemyeşil ovan,
Yarandaki hançer vermez dermanı…

Kanlı ceberuttur cadın Şaziye,
İpotek koymuşlar güne maziye,
Timsah gözyaşları yapar taziye,
Ekersin ekini yerler harmanı…

İnsaf yoksunları olmuş zebani,
Ne bilir sevgiyi hakkı yabani,
Versen içer doymaz koca Keban’ı,
Hep bana şarkısı çalar kemanı…

Cantekin der; eser kesesi şişman,
Paranın kuludur insana düşman,
Garip doğduğuna olmuş bin pişman,
Bir lokma peşinde geçti zamanı…