Kıbrıslı Bibi Hasan Şiiri - Hüseyin Gezer

KIBRISLI BİBİ HASAN
Kıbrıslı Bibi Hasan
Güzel konuşkan biri
Kıbrıs'ın tarihini taşıyor
Buruş buruş teninde
Akıp gidiyor sözcükler su gibi
Dudaklarının arasından sessiz sakin

Çekiyor oturağını
Başlıyor yudumlamaya likörünü
Mırıldanıyor incirin gölgesinde

Niçin neden kavga edeceğim
İkimizde mahkümüz
Birimiz hapishaneye
Birimiz hastahaneye
Herkes nefrette direnir
Ben nefret etmem

İçlerinde bir tek ben kaldım
Bende azalttım günlerimi
Aldattın geçtin yalan dünyam
Karar senin
Doğru senin yanlış senin
Gözümün nuru ben gidiyorum

Aç kapıları ben geldim
Cananım kaldır üzerimden kefenimi
Son kez bağır avazın çıktığınca
Yaşamımı sana adadığımı
Gülsün gözlerin gülsün yüzün
Senin için piştiğimi duysun otlar ağaçlar

Sarıl son bir kez tabutuma
Haykır bittiğini zalim zulüm günlerin
Göm hasretlerime
Hasretlerinde tükenen yaşamımı
Hasret sokaklarına
Sevdalara
Ah Ulan Rıza türküsüne
(Bu şiiri KKTC Dilekkaya Köyünde yazdım rahmetli Hasan Bibi'ye)// HÜSEYİN GEZER