Kıbrıs'ın Ata'sına Ağıt Şiiri - Murat Akyol

-Rauf DENKTAŞın aziz hatırasına-

Günlerden bir gün;
Beşparmak Dağlarının arka yüzüne
Bir yaman yiğit yolladı Tanrı.

Ben Mustafa Kemale benzettim onu.
Bazen, Sakarya Savaşından bir ateş topu giyerdi,
Kimi zamanda Kocatepedeki gibi
Dururdu dimdik
Gri kalpaklı.

Bindiği vapur Bandırma değildi.
İlk adımı da Samsuna değildi belki...
Ama vatanına olan sonsuz aşkı
Atam gibiydi.

Vurulurken kahpe kurşunlarla
Yok edilmek istenen bir halk,
Kutsal dualara sığınıp
Toplandılar bir gün yanıbaşına.

Toros koydular bu yiğidin adını.
Savundular
İnatla
Aşkla
Bir yar severmiş gibi
Vatan toprağını.

Unutulmuşluk ve yalnızlık
Çökerken cennet adaya geceleri,
Onlar, çaresizliğin çıplak sesini duydular.
Özgürlük dolu mavi düşlerle sarılıp birbirlerine...
Yarına uyudular.

Gündoğdu... Yetişti Mehmetcik!
Bu çığlığı susup izlerken dünya
Saf tuttu mücahitlerle Memedim,
Omuz omuza!
Birlikte arındırdılar Kıbrısı kirli ellerden.
Dağlar ulusu bir yiğit adam;
Bir ömrü verdi, bu davanın uğruna.

Yurdunu canından aziz bilip, gözü gibi korudu
Ta ki, karlı bir Ocak akşamına kadar.
Toroslardan esen bir deli rüzgar onu gelip aldı da...
İşte o akşam ay,
Kıbrıs semalarından, mavi mavi doğdu.

GİRESUN, 14 Ocak 2012