Kıbrıs Destanı Şiiri - Recai Mert

Tarih 20 Temmuz 1974. Eşiğinden, beşiğine kenetlendiğimiz, Kıbrıs’ta yaşanılan insanlık dışı gelişmelere “Dur” dediğimiz, Cumhuriyet dönemimizin büyük zaferini Milletçe yaşadığımız günler. Babamın memuriyeti ve yöre halkıyla karşılıklı sevgi ve saygı çerçevesinde iyi diyalogları sebebiyle bulunduğumuz ve uzunca yıllar kaldığımız (1965-1990) hatta doğup, büyüdüğüm yer diyebileceğim Kars Dağpınar’dayız. Karayollarında iş makineleri operatörü olarak çalışan çok sevdiğim Salih ağabeyle de 1978-1981 yılları arasında burada tanıştık. Kendisiyle sıkça bir araya geliyor, çalıp, söylüyorduk. Sesi o kadar güçlüydü ki; İş makinelerinin gürültüsüne rağmen onlarca metreden türkülerini duyup, dinleyebiliyorduk. Bana bağlamamı geliştirmem de ve türkülerimizi sevdirmede önemli katkıları olmuş, “Sen benden daha iyi çalıyorsun” diyerek hep motive etmiştir. İşte bu kıymetli ağabeyimiz bir gün beni çağırmış ve gittiğimde kalabalık bir kitle ile karşılaştım, Salih ağabeyimiz sayesinde Kıbrıs konusu işlenmiş olacak ki; Herkes Kıbrıs’ı konuşuyor, sanki o günleri yeni yaşıyormuşuz gibi mutlulukları gözlerinden okunuyordu. “Gel Recai’m gel” dedi Salih ağabey. “Kıbrıs için bir Destan yazmıştım fakat Şiir konusunda da sen benden iyisin şuna bir el atta düzenle, sonrada bir güzel seslendireyim ha olmaz mı? ” dedi. Tabi dedim ve aslını bozmamaya özen göstererek şekillendirdik birlikte. Kendisini tebrik ettikten sonra bir nüshasını da saklamak üzere ben aldım. Günlerce Salih ağabeyden büyük bir zevkle dinlediğimiz ve itina ile sakladığım bu Destanı, bu muhteşem zaferin 32. yıl dönümünü yaşadığımız bu günlerde sizlerle paylaşmak, dolayısı ile Salih ağabeyimi ve Destanına konu olan Şehit, Gazi ve Kahramanlarımızı da anmak istedim. Umarım hayattadır Salih ağabeyimiz ve umarım bir şekilde kendilerine ulaşabilirim. Ayrıca Kıbrıs’ın ne olduğunu, taşıdığı değeri ve geleceği hakkında da Milletimizin gerekli değerlendirmeyi yapacağını da umuyor ve diliyorum. Selam ve saygılarımla.