Kıbrıs Şiiri - Cahit Konut

Yıl, yetmiş dört, bir kavgamız başladı,
Kartallarım gökten uçtu, yollandı.
Bir tutam ot gibi Urum dölünü,
Yiğit savaşçılar biçti, yollandı.

Açıkgöz enayi önce saldırdı,
Yeni doğan bebekleri öldürdü.
Tankı, topu, ne var ise aldırdı,
İçkiyi, viskiyi içti yollandı.

İlk hedef Girne’yi tamamen aldık,
Beşparmak Dağı’nı her koldan sardık.
Nihayet gâvurun belini kırdık,
Bütün dünya buna şaştı yollandı.

Düşmanları inlerinde avlarken,
Emmileri, dayıları havlarken.
Dağı taşa kataraktan giderken,
Mehmet şehitliği seçti yollandı.

Kurtlar; yavrusunu düşmana vermez,
Emeksiz bahçenin gülünü dermez.
Türk Milleti insan kanına girmez,
Haksıza ölümü saçtı yollandı.

Gümbür, gümbür marşlarımız duyuldu,
Bir zamanlar bayılmıştı, ayıldı.
Vatan türküleri arşa yayıldı,
Gönüllü yiğitler geçti yollandı.

Olmuştu Cenevre barış masası,
Nasılsa anlaşma, bilmem esası.
Nedir istekleri, nedir yasası?
Barış da çamura düştü, yollandı.

Kösnü deliğidir fare yatağı,
Tanka bağlanır mı asker korkağı.
Cennetten çıkarmış Türk’ün köteği,
Yunan korkusundan kaçtı, yollandı.

Mehmetçiğin bayram günü gelirken,
Kırk milyon Türkiye’m sıra dilerken.
KARAC’OZAN; kılıcını bilerken,
Zafere bayrağı açtı, yollandı.

1974 Barış Harekâtı GÖLBAŞI