Kıbrıs Şiiri - Abbas Paksoy

Sabahtan uğrandım, şerli bir kula,
Başıma kattım, bir paralık bela.
Kendimi attım, çağlayan Seyhan’a,
Kınalı Kıbrıs’a, varayım deyi.

Bilmiyorum, karalı gurbet imiş.
Suları, kanlı birer, şerbet imiş,
Kurşunları, Şehide Cennet imiş,
Şehitlik, bizim fermanlı yazımız.

Kıbrıs’a vardık, Yunan’ı görmeye,
Rum’lara, tek tek hesabı sormaya,
İngiliz’in, çenesine vurmaya,
Yavru vatan’ı, temizlemek için.

Bana, sakın sen dur deme, arkadaş,
Ey ulu Türk, Akdeniz yolunu aç.
Türk evladı, vatan’ın içi savaş.
Paksoy’um da geliyor, yunanlı keş.