Kibirli Aslanlar Şiiri - Haluk Şan Dikmen

Bencil mi bencil iki aslan,
Birbirlerini çekemezlermiş,
Düşman gibilermiş âdeta…
Durmadan yarışıp,didişirlermiş,
Her fırsat bulduklarında…
Sürekli birbirlerini köstekler,
Güçlerini birleştirmezlermiş aslâ…
Bir gün dolaşırlarken ormanda,
Düşmüşler büyük bir avcı çukuruna…
Aslanlardan biri sıçrayıp,
Kurtulmak istemiş,
Diğeri engel olmuş ona…
“İlk önce ben çıkacağım…” diye,
Girmiş iddiaya…
Diğer aslan zıplayıp,
Kaçmaya kalkışınca,
Bu sefer öbürü asılmış,
Onun bacaklarına…
Sonunda ikisi de kurtulamadan,
Yakalanmışlar avcıya…
Demir parmaklıklar içinde,
Giderlerken bir sirke,
Ne dersiniz yersiz kibirleri,
Ders olmuş mudur onlara? ..

01.01.1995