Kibir sende, hava sende
Kim kaldı ki bak çevrende
Hiç de güzel değilsin be
Senin gibi, çok evrende.
Medeniyeti hor işlersin
Sevmediğini fişlersin
Çok sevimsiz gülüşün var
Beygir gibi kişnersin.
Gözün bakıyor, cin gibi
Ağzın açıktır, in gibi
Kokun hiçte hoş değildir
Yıkanmamış pis yün gibi.
Burnun patates topağı
Saçların tiftik yapağı
Ayda bir kez yıkıyorsun
Gözlerindeki çapağı.
Saçın yüzüne dağılır
Kemiğin tek, tek sayılır
Gece dışarı çıkma ha
Seni görenler bayılır.
Tırnağınla saç tararsın
Yollarda keriz ararsın
Cilve yapıp da sırıtma
Soyulmamış hıyarsın.
Yükseklerden az uçarsan
Bizi dost diye seçersen
Senide çok seven olur
Kibir’inden vaz geçersen.
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam, sevgi ve saygıyla
Seyfeddin KARAHOCAGİL
Cok güzel bir anlatim yürekten kutluyorum.
10 puan +anto.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (11)