İnanmak, okun kalbe saplanmasıyladır.Aklımızın herhangi bir inancı onaması, inanmak için kâfi değildir. Bir başka elin devreye girmesi ve sizi kendine ait kılması gerekir.Gidip görmeyi çok istediğiniz bir yeri düşünün ve cebinizde beş kuruş yok. Tüm gayretlerinizle bilet parasını bütün etseniz dahi, o yere gitmeniz size bağlı bir şey değildir.Bileti kesen, sizi bir vesaitin içine koyan, gideceğiniz yere sağ salim varmanızı sağlayan bir başka eldir. Evet, Allâh dilediğine inandırır!
Hal böyleyken, bileti kesilen ve gideceği yere varan kardeşlerimiz de, karşılaştıkları bahçenin güzelliğiyle mi ilgili bilemem, çok geçmeden bir kibir başlıyor. Bazılarında, bu güzel bahçeyi herkesle bir an evvel paylaşmak istediğinden oluyor bu.
Bir takımlarında ise, bu bahçeden gayrı bir yer olmadığı, olmaması
gerektiği duygusu, birdenbire totemist bir düşünceye dönüşüveri-
yor. Peşi sıra, '' bahçenin sözcülüğü'', '' bahçenin sahipliği'' gibi,
durumdan olmadık vazifeler çıkarmaya başlıyorlar. Öyle ki, sürekli olarak bir bahçede olduğunu savlayan bu insanlara baktığınızda,
bir bahçede olduklarını düşünmeniz neredeyse imkânsız!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta