Kibirlenme. Şiiri - Ali Rıza Saygan

Bazıları soyu ile övünür,
Çok soylu gördüm ben; Ana dövünür,
Hayırlı değilsen,soy neye yarar,
Bazı soylu'larda,soysuzca ölür.

Hazreti Adem oğluydu; Kâbil,
İmansız ölmüştü,buna mukabil,
Mezar taşı ile,asla övünme,
Övünülen,olamadıysan cahil.

Güzel'lik beyhude,övünme sakın,
Güzel'ler doğuran; Ana'ya bakın,
Suratı kırışmış,ağzında diş yok,
Ölüm ramak kalmış,taktiri; Hakkın.

Böbürlenme ben zenginim diyerek,
Hor görme fakiri,yüz çevirerek,
Kârun çok zengindi,olmuştur helâk,
Malıyla birlikte ve inleyerek.

Ben güçlüyüm diye,zayıfı ezme,
Mazlumu ezerek,haram'da gezme,
Bak senden kuvvetli,nice hayvan var,
Güçlüyüm diyerek,hiç böbürlenme.

Evlât'ım çok,akraba'm çok,diyerek,
Fazla tanıdığı,nimet bilerek,
Üstünlük taslayıp,kibirlenme hiç,
Tevâzu'dan uzak,rezilleşerek.

Âbid-in, kibirden kurtulması zor,
Takva değil isen,görürler hep hor,
Âbid'dir; Sırat-ı,yalnız o geçer,
Seni küçümserde,cehennem'e kor.

Arz ederim.Şiir No:35