Kibir Panayırı
Kesif ayazlı hava arasından
Yan yan gider bu cadı, çarpıktır parmakları, sanki
Yakalanmış tehlikeli bir çevreye ki
Sadece bunun devam etmesiyle
İliştirecek gibi O’nu cennete.
Gözün kıskanç köşesinde
Karganın ayağı taklit eder lekeli yapraktaki damarı;
Soğuk kısık bakış çalar gökyüzünün rengini; çanların sesi
Çağırırken kutsal şeyleri, kendisinin kafatası gübreliği üstünde
Tüye bürünmüş havayı
Bölen kuzguna ağzının payını verir dili;
Hiçbir bıçak rakip olamaz O’nun bilenmiş
Görünüşüne, tahmin ederek kibrin
Basit kızlara pusu kurduğunu, kilise yolunda,
Ve yürek fırınının nasıl da can attığını
Sulu hamuru pişirmeye,
Ki her şehvetli hödükle yolunu şaşırmakla zengin,
Değersiz bir süs için baykuş-saatlerini
Eğreltiotu nevresiminde israf etmeye hazır,
Günahı çıkarılmamış et.
Güzellik düşüncesini meşgul etmek için
Bu büyücü kadın yeterince ayna koyar
Bakire dualara karşı;
Aşk hastasıdır ilk müşfik şarkıda,
Her beyhude kızı harekete geçiren
Yürek ışığından başka hiçbir ateşin olmadığına inanmaktır,
Ve inanmaktır gözkapakları kapandıktan sonra
Güneşin ruhu yukarı çıkardığının kitaptaki kanıtına;
Böylece her şeyi siyah krala miras bırakır.
En berbat baştan savmacı
Yarışır en iyi kraliçeyle
Şeytan’ın karısı olarak ışıldama hakkı için;
Yeryüzünde yerleşik, şu kadar milyon gelin çığlık atar.
Bazıları kısa süre yanar, bazıları uzun,
Bahse yatırılmıştır gururun cadı çetesince.
(1956)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 7.5.2016 15:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vanity Fair by Sylvia Plath Through frost-thick weather This witch sidles, fingers crooked, as if Caught in a hazardous medium that might Merely by its continuing Attach her to heaven. At eye's envious corner Crow's-feet copy veining on stained leaf; Cold squint steals sky's color; while bruit Of bells calls holy ones, her tongue Backtalks at the raven Cleaving furred air Over her skull's midden; no knife Rivals her whetted look, divining what conceit Waylays simple girls, church-going, And what heart's oven Craves most to cook batter Rich in strayings with every amorous oaf, Ready, for a trinket, To squander owl-hours on bracken bedding, Flesh unshriven. Against virgin prayer This sorceress sets mirrors enough To distract beauty's thought; Lovesick at first fond song, Each vain girl's driven To believe beyond heart's flare No fire is, nor in any book proof Sun hoists soul up after lids fall shut; So she wills all to the black king. The worst sloven Vies with best queen over Right to blaze as satan's wife; Housed in earth, those million brides shriek out. Some burn short, some long, Staked in pride's coven. (1956)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!