Enaniyet gösterip, tevazuyu boşama
Buzul kefen kaplıdır, zirve denen aşama
Mütevazi toprak ol, sevgi denen tohuma
Eteklerdir yeşeren, hayat veren yaşama
Kendini Himalaya, alemi görme çukur
Şu gördüğün alemde, her kez aczini dokur
Haddini bilmeyenin,eritirler kibrini
Gayya denen çukurlar, kaynarken fokur fokur
Var mı! başı boşluluk, Hak Teala işinde
Seninse mağrur başın,hükümranlık peşinde
Hayat ölüm ardından, peşi sıra koşarken
Son nefeste ayıkan,çare umar leşinde
Bir katre nutfe idi, varlığın hilkat geni
Unutma ki! topraktan, giydin bu latif teni
Sendeki bu emanet, miri malı sayılır
Kibir kostümü ile tard edip kılma şeni
Şu gölgenden ibret al, hiçliğini kuşandır
Senin benlik iddian, cürümünü aşandır
Nice Nemrutun başı, şimdi kaldırım taşı
Asıl gerçek sermayen, yüreğinden taşandır.
Kayıt Tarihi : 2.9.2010 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selamlarımla
TÜM YORUMLAR (18)