İnsanlık egemen olamaz mı?
Her biri kibirin kucağında
Öfkeyle yanıp kavrulurken
Yürekler donuk, soğuk
Bir ayna gibi parlayan nefret
Gözlerin ışığını söndürür
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Şiirimizin sözleriyle harmanlanmış yorumunuz çok anlamlı ve derin. Kibir ve öfke, gerçekten de yabanıl duygular olarak adlandırılabilir, çünkü olgunlaşmadığımızda, yaşamın paylaşma sahnesini göremediğimizde, kendimizi aynada sadece gururlu ve diğerlerini görmez bir şekilde bulabiliriz. Bu duyguların etkisinde kaldığımızda ise, içimizdeki çatışmacı ve kavgacı yanlar ön plana çıkar. Ancak umut dolu bir notla bitirerek, iyi örneklerin gelmesi ve eğitimle bu duyguları aşmak mümkün olabilir. Gerçekten de, iyilik ve örneklikle dolu bir dünya umuduyla... Teşekkür ederim, saygılarımla.
Birbirini besleyen "yabanıl" duygular
Kibir ve öfke!
Olgunlaşmadığında
Hayatın bir paylaşma sahnesi olduğunu göremediğinde
Aynada hep o "gururlu"
Kendinden başkasını göremediğinde...
Ve o kibrin ne denli etkisinde kalırsan
O denli çatışmacı,
Kavgacı!
Örnek bol
Hemen her gün yaşıyoruz ya!
Dilerim "iyi örnekler de" gelir
ardı sıra
Eğitimle...
Tebrikler Ahmet Bey.
Şiirimizin sözleriyle harmanlanmış yorumunuz çok anlamlı ve derin. Kibir ve öfke, gerçekten de yabanıl duygular olarak adlandırılabilir, çünkü olgunlaşmadığımızda, yaşamın paylaşma sahnesini göremediğimizde, kendimizi aynada sadece gururlu ve diğerlerini görmez bir şekilde bulabiliriz. Bu duyguların etkisinde kaldığımızda ise, içimizdeki çatışmacı ve kavgacı yanlar ön plana çıkar. Ancak umut dolu bir notla bitirerek, iyi örneklerin gelmesi ve eğitimle bu duyguları aşmak mümkün olabilir. Gerçekten de, iyilik ve örneklikle dolu bir dünya umuduyla... Teşekkür ederim, saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta