Kibr etme beyim, kibr etme.
Kibrin sonu perişanlık.
Kibir ehlinin sefası,
Fani dünyada bir anlık....
Kibr edeni sevmez ALLAH,
Haber verir Resulüllah.
Kibir ehli cehennemde,
Yanacaktır alimallah...
Çok kibirli insanları,
Tanıdı yaşlı dünyamız.
Arayıp,tarayıp sorsan,
Kalmadı onlardan bir iz.
Asıl olan tevazudur.
Kibir etme kendin tanı.
Böylece memnun eylersin,
Seni yoktan yaradanı....
Secdelere koy başını,
Yaradana aç elini..
Artık beğenme kendini,
Kır nefsinin kemendini...
Kayıt Tarihi : 8.6.2013 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sandıkçıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/08/kibir-etme.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!