Kibir duvarı iktidar Şiiri - Kemal Tekir

Kibir duvarı iktidar

Varsılları,yandaşları kollayan,
Kayıran hep öncelikler tanıyan.
Yoksulları,emekçiyi horlayan,
Kibir,gurur duvarı dır iktidar.

Yaşarlar sarayda, lüks şatafatla,
Kuş sütü eksik mükellef sofrada.
Sorarsan bahane hazır her defa,
İtibardan tasarruf olmaz asla.

Yükseldikçe kibir ,gurur duvarı,
Sanır İktidar halk ,onun tebası.
Marabası ,hizmetkarı,paryası,
Sanırlar ülkeyi, tapulu malı.

Yeter artık ,zorlamayın bu halkı,
Çatlatmayın ,yeter sabır taşını.
Yıkılırsa,korku,kaygı duvarı,
Durduramaz kimse ,artık bu halkı.

Halkımız öfkeli, hepsi kıyamda,
Öfkeyle burnundan solur baksana.
Bu gidişle, yakın,sosyal patlama,
Ey iktidar bunu,yaz bir kenara.

iktidar, şansını fazla zorlama,
Yeter halkı germe
kutuplaştırma.
Vazgeçilmez sanma,kendini asla,
Uğrayacaksın sandıkta hüsrana.

Kemal Tekir
Halkın,hakkın sesi