Kibir Arayanlara Şiiri - Nevzat Dağlı

Acaba nereye saklandı kibir,
O yana bir bakın belki ordadır.
Toprağın altında yutmadan kabir,
Bu yana bir bakın belki ordadır.

Kibir kaybolmuştu en son vartada,
Yar olmaz inşallah yandaşa, yada.
Ben gidersem devlet kalmaz ortada,
Diyene bir bakın belki ordadır.

Saraylar, uçaklar bu kibrin nesi?
Akıl vereninin var mıdır fesi?
Kavun, karpuz değil ejder meyvesi,
Yiyene bir bakın belki ordadır.

Şöhreti dünyayı sarıp kaplarken,
Ayağı mı kaydı gezip, hoplarken?
Yoksullar çöplükten ekmek toplarken,
Doyana bir bakın belki ordadır.

Kibir belli olur haddini aşsa,
Her sözü makbuldür bir yere başsa.
Atatürk, İnönü iki ayyaşsa,
Sayana bir bakın belki ordadır.

Rabia mı acep kibrin bacısı?
İhvan gücü müdür Türk’e öcüsü?
Mehmetçik ölürken Arap acısı,
Duyana bir bakın belki ordadır.

Emperyalist midir savaş çıkaran?
Yoksa mazlum mudur yanıp yakaran?
Eğer ki kibirle uzaksa aran,
Kıyana bir bakın belki ordadır.

Kibir aranırken düşerse gözden,
Kendine güveni koparır özden.
İş kötü gidince verdiği sözden,
Cayana bir bakın belki ordadır.

Kibir söz anlar mı ozan taşından?
Yoksa aşkın mıdır işi başından?
Komisyon alır mı devlet işinden?
Soyana bir bakın belki ordadır.

Kibir bizi adam yerine koymaz,
Kamil’i, Kemal’i, Arif’i saymaz.
Kibir çirkin durur, Nevzat’a uymaz,
Uyana bir bakın belki ordadır.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat