Kibir Şiiri - Ercan Bayraktar

Annenin karnında dokuz ay durdun da
dokuz ay anayla duramadın.
Annenin verdiği can suyu ile hayata tutunan oğul,
Nedir sendeki bu kibir.

Anne gezindiğin bağ, baba yaslandığın dağdı hani.
Babanın kalbini kırıpta gözyaşını içine akıtan oğul,
Nedir sendeki bu kibir.

Üç meyveden biriydin sen, hepsi birbirinden tatlı
Hangisine sorsan o haklı, kardeşinin hukukunu unutan oğul,
Nedir sendeki bu kibir.

Mahalle bizden sorulurdu bir zamanlar
Onsuz olmazdı asla vukuatlar,
arkadaşını sırtından vuran oğul,
Nedir sendeki bu kibir.

Allah yürü ya kulum dedi
Seninle ticaretin şekli değişti, piyasayı kavuran oğul,
Nedir sendeki bu kibir.

Yaşın epey ilerledi,
Hesabı, kitabı, sorguyu, suali, emaneti unutan oğul,
Nedir sendeki bu kibir.

Zamanı geldiğinde, incecik bir zar gibi olan gözkapaklarını
Açık tutmaktan aciz olan ey insan,
Yoksa Allah’ın kulu olduğunudamı unuttun, tövbe de,
Nedir sendeki bu kibir.