Tanrı muhabbeti aşka gizledi
Sevgiyi dağıttı kalplere bir bir
Fakat biz sevgiyi yaşayamadan
Şeytandan bulaştı bizlere kibir
Çoğumuz şöhrete, üne yöneldi
Güce taptı, yanlış yöne yöneldi
Yarını bıraktı, güne yöneldi
Sardı insanları bu virüs bir bir
Konuşacak uygun zemin yok diye
Erteledik aşkı zaman yok diye
Dünya işlerinden aman yok diye
Gönülden sevgiyi çıkardık bir bir
Baktık ki ruhumuz artık bunalmış
Sevgi gönlümüzde ulu çınarmış
Sevda ile her kul birgün yanarmış
Yeni nesillere anlattık bir bir
Kayıt Tarihi : 30.10.2005 21:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Kılınç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/30/kibir-8.jpg)
Aşka 'evlerden uzak' denilen zamanlardayız ne yazık ki!
Maddiyattan, kibirden uzak eski zaman sevdaları dolsun gönüllere, yeniden...
saygılar ustaya.
Sadaka gibi sevap kibirliye kibretmek.'
TEBRİKLER hemşehrim__
Selamlarımla...
İbrahim üstadım siz bunları yazmaya lütfen devam edin ; gördüğünüz gibi okuyanlar , dikkate alanlar çıkıyor ; çıkacaktır da..
kutlarım şiirinizi...
TÜM YORUMLAR (4)