Kibirlendiğinde boy uzar,
Gözler kimseyi göremez
Etrafa yukardan bakar.
Sis bürümüş
Görünmez artık basılan yer
Varsa dahi ezilen.
Gücün kat kat artar
Yediye katlanır, zirveye ulaşır
Lâkin o nasıl bir heybet ki
Meltem esintisinden bile
Bozulur...
Kibir tuğlasıyla örülen kule
Yıkılır un ufak olur.
Tutunacak bir dal ararsın
Hızla düşerken
Unuttun mu, tümünü kırmıştın ya
Çıkarken...
Kayıt Tarihi : 20.9.2005 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Hergüler](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/20/kibir-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!