Ey kibrimin kalesinde tutsak olan vicdanım.
Nefsimi yenebilirsem eğer kurtuluş beratım.
Darağacında bacakları titreyen idamlık benim.
Kendi kendimin celladı oldum ferman benim.
Küçücük yüreğim kuş gibi çırpınıyor avucumda
Ha gayret oldu olacak, cesaret bir adım sonra
Boşluğa düşer gibi öldürsem darağacında kibrimi
Yensem ah bir yensem, benimle savaşan nefsimi
Temelinden sarsılıp yıkılsa içimde kibrimin kalesi
Kendini beğenmiş gönlümü kemiren kubur faresi
Öldürdüm seni, ey nefsim ayaklarımın altındasın
Artık korkmuyorum senden hak ettiğin çukurdasın
Sebati Manav 02 Haziran 2015
Kayıt Tarihi : 1.7.2023 01:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!