Beyazın içinde bir damla siyah
Kömür, zift ortaya çıkan kapkara
Gönülde fütursuz dinmez bir yara
Aşk olmuş; şöhret, mansıp ve safsata
Bu kibri kalpten söküp atmak gerek
Şahsiyetin mumunu eritmeden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta