Oğuz obalarında babalar, dedeler
Delişmen çocuklara
Olur olmaz sözler söyleyenlere
Apır zopur konuşma derlerdi
Biri abuk, öbürü subuk yapıldı
Bir de
Sıçan olmadan itaa kesmeye
(kalkma, yeltenme)
Derlerdi büyükler
Ben apık’ı anlatacağım ama
Zaten sözlüklere girmiş apık
Biz babalarımızdan öğrendik
Bu ikizlemenin doğrusunu
Apık’ın Apır’ı
Zop’un zopur’u
Hani zopçuk derler ya
İri, ağır, kaba, düzensiz, anlayışsız
Hoppa, kendini bilmez vs.
Türkçe bakımından doğrusu
Apır zopur ama
Kibarlık köksüz olanı seçti
Mart 2015
Kayıt Tarihi : 30.3.2015 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!