Kibar Küfürler Şiiri - Mehmet Talha Onuk

Binlerce yıllık hikayelere saklanmış
Laneti ruhlarda büyümüş
Dilimin altında kibar kibar küfürler
Yaşlı gövdesinden azade birinin
Eski ve iri parmak izleri var başucumda
Ne kadar da çok sarıp sarmalamış aklımı
Akrep ile yelkovan arasına uğramadan
Takvimlerle ölçülemeyen zamanlarda

Güç de olsa, sabırla öğretmeye çalıştım.
Ne öfkeden köpürüp, kızıp gitti
Ne de mutluluktan yanımda kaldı
Sonra yanım zannettiğimin aslında
Mutlu olduğum andan ibaret olduğunu öğrendim
Peki hani benim yanım; neredeydi?
Bıraktığım yeri bir türlü anımsayamadığım; diğer yarım.
Üstelik her anda ve bin bir yüzde görüp unutturulduğum

Unutmak da nimetmiş en az ekmek kadar
Dilim dilim bölünüyor insanın ruhu
Aklı gidiyor, aklı çıkıyor uzun yollara
Sürekli bir yol ayrımı ve tercihler
Kilometrelerce sürüklenirken hatıralar
Ruh önde, beden anda, gölgesi hep geride kalıyor
Ve veda mendillerinde kanlı göz yaşları; hazin
Uzağa baktıkça anlamını yitiriyor

Yüzü neyse de; sesi, kokusu kalsaydı
Gözleri açık kabuslar görenlerin
Sessiz çığlıklar ayrılıyor aramızdan
O zamanlar anlam vermemiştik
Fakat şu zaman kulağımda çınlıyor
Sanki bahsi geçiyor aydınlık günlerin
Hatıralarda büyüyen ağaçlar
Pencere önünde çiçeklerini savuruyor

Mavi gökyüzünün altında yaşayanlar
Denizlerin renksizliğinden hep bahsederler
Ne garip düşler, ne de şaşkın bakışlar
Yağmurun altında hiçbir zaman yürüyemezler
Ucuz şemsiyeler ters dönmüş kaldırımlarda
Kaçışanların çöplüğüne dönmüş sanki sokaklar
Kimsesizler acıyor aslında, kimselilerin hallerine
Hayatlar şemsiyelerden de beter ters dönmüş

Dertli dertli söküğünü düşünen terzinin çırağı
Kafasını kaşımaktan yorgun düşmüş
Büyümeye bu kadar hevesli olduğuna göre
Vardır elbet bir marazı onun da
Bilmiyor ki büyüdükçe her şey büyüyecek
Sökük büyüyecek, iplikler büyüyecek, yükler büyüyecek
Binlerce yıllık hikayelere saklanmış
Kibar kibar küfürler onun da dilinde büyüyecek