...Ki..Sevdamızdan Utanalım

Biz sevdayı ayrılığın sarı sayfalarında,
ihanet tadında yaşamadık.
Ellerimizde bir avuç utanc,
kasıklarımızda haramın tadı olmadı.
Arı damarında yarıp,
anlı yere bakmadık.
Onuru yüreğimizde,
şerefi anlımızda taşıdık hep.
Üç kuruşa sevdayı,
bir gülüşe vefayı satmadık.
Mahreme uçkur çözmedik ki sevdamızdan utanalım..

Yeri geldi,yol oldu acılar bedenimizde.
Acıları bedenimizde dövme diye taşıdık.
Ayrılık yüklü,
ağır tonajlı,
sevda kamyonları gecti üzerimizden,
altında ezildik..Ezildik ama,
pişman olmadık..
Ve senin gibi,
vurup adamı arkasından kalleşce,
bedelini başkasına ödedip,
kacmadık.
Sevda yollarına serseri mayınlar döşemedik ki
sevdamızdan utanalım...
Döşediğin serseri mayınlara bastık..

Yalanların arkasına sığınmadık hiç bir zaman
köşe başlarında,çıkmaz sokaklarda,
yarı yolda bırakmadık,arkamızdan gelenleri.

Kem gözlü bakışlarla kandırmadık masum bakışları,
Bakışlarımızda şerrin hükmü olmadı hiç.
Yorgun olsada ruhumuz,
senin gibi ömrü(kömür) karasında sevip,
çatlayan arımızda kirletmedik ruhumuzu..
Kirlenmedikki sevdamızdan utanalım..
Biz sevince adam gibi sevdik....
Adam gibi.........