Ki... Şiiri - Mualla Öztürk

hayat dengede mi debelenen ben miyim?
sallanan bir kayıkta mı yoksa aşk sarhoşumu yüreğim,
ki gökyüzü bu mu, mavi bu mu, deniz ellerimin değdiği kadar sıcak mı? bilmem neden doluyor gözlerim
ki sıcak olan kederin sarmaladığı hüzün yumağı mı?
gitme dedim içimden alabildiğine kalbimden süzdüm hislerimi
gidermiş gibi yaptı dağıldım
açtım gözlerimi bir buse ile yanağımdaydın ki ben niye ağladım?
her şey yolundaydı da neydi muhasebesi tuıtmayan
neydi damlayan içinden zehir zemberek
gözlerimde sancıyan?
hayatım düzendeyken bile içimde sarsılan ne varsa maziden
anladım olmuyor geçmişi anmadan
ki neden bugünümü ziyan ediyor gidenin hesabını tutmadan
gözü kapadığım nefret kurşunları masmavi denizimde sandalımı kurşunluyor
ben elllerimle kalbimi koruyorum
debelenen dargınlıklarda bugünüm vuruluyor

Ki yolculuğum senle bitti dedim inanmıyor
ki yüreğinnde vurgun kaldım dedim hiç sanmıyor
mazi ne derse desin kafana ne cümleyle kurşun gibi işlerse işlesin
ben dedim ben seni sevdim bugünümsün
ben acıydım aşk oldum heceden artmadım eksilmedim
ki anlamda kaldı yalnızlığım şimdi iki kişilik bir kalabalığım

18.05.2007