Özlem;
Ateşten bir gömlek gibidir
Yanarsın da
Çıkaramazsın ki
Sevgili;
Koşarsın soluk soluğa
Peşinden
Kaçar hep
Onsuz olamazsın ki
Hayat;
Kitap gibidir
Anlamaya çalışılan
Anladığında
Son sayfadasındır
Geri dönemezsin ki
Sevgi;
Aniden sarar benliğini
Dünyayı yeniden kurar gibi
Sevgisiz yapamazsın ki
Umut;
Hayata tutunmaktır
Ekmek, su ve nefes gibi
Umutsuz yaşayamazsın ki
Ölüm;
Son perdesidir oyunun
Kaçamazsın ki
15.12.2005
Kayıt Tarihi : 9.8.2006 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Son perdesidir oyunun
Kaçamazsın ki '
Tebrikler Sayın Nebiye Toprak
başarılarınızın devamını diliyorum
TÜM YORUMLAR (3)