Kezzap Şiiri - Hayrettin Horoz

sesini duyduğumda geceydi
sabahtı sesime eklendiğinde
sesin sesimde bir ırmak
çağlıyor çoğalarak...
bir ağlamak; tırnaklarıma kadar hüzün
içimi akşamlar sesinle kaplıyor

sular ne kadar özlemse denize;
düşkündüm sesine
inciniyor sesim seninle...

seni seslerden
seni yıldızlardan
görmeye seni
gökyüzünde
yüzün bir aydı gecede...

seni dağlardan
seni ovalardan
buram buram
taze bahar
tütüyorsun içimde...

seni hiç görmesem de
yüreğimin ayracındasın...
dokunmak:
işte öylesine;
tenimde bir ızdırap: kezzap