Damla, damla çoğalıp,
Sana geliyorum ben.
Yıkıp geçen sel gibi,
Sana akıyorum ben.
Kokulu güller gibi,
Sana açıyorum ben.
Hani sonsuza kadar sevecektin,
Şimdi el gibi çekip gitme.
Yüreğinde beni hapsedecektin,
Beni benden alıp gitme.
Birbiniz için yaratılmışsınız derlerdi,
Sadece yaşamak istiyorum,
Hiç bir şeyi ve hiç kimseyi düşünmeden alabildiğine özgür.
Gülebilmek kahkahayla sebepsiz ve biri görecekmi diye düşünmeden,
Yargılamaların, sınıflandırmaların içinde kalmadan.
Sadece nefes almak istiyorum,
İç çekerek değil şöyle bir oh dercesine,
Sen bana ait olmalısın herşeyinle,
Güzelliklerinle vede çirkinliklerinle,
Hatta aldığın herbir nefesle,
Ve dudaklarından dökülen tebessümlerlede.
Sen bana ait olmalısın her zerrenle,
İsminle, cisminle ve tabiattaki dengenle,
Geçti zaman, geçti ömür,
Elimde bir ben kaldı,
Yürek sustu, gönül küstü,
Elimde bir yalnız kaldı.
Söndü ateş, savruldu küller,
Elimde bir soğukluk kaldı,
Bir yola çıktım kendi umutlarıma,
Varırmıyım varmazmıyım bilemem.
Bir set çekip bütün korkularıma,
Yenermiyim, yenmezmiyim bilemem.
Bir kader çizdim kendi alnıma,
Suskunluğum konuşamadığımdan değil anlatamadığımdan,
Yalnızlığım sevilmediğimden değil paylaşamadığımdan,
Kırgınlığım güçsüzlüğümden değil, hassaslığımdan,
Durgunluğumsa eser kaldı bana vefasız insanlardan.
Adını anmıyorum bile bak,
Artık düşlerimede giremiyorsun,
Kabuslarlada uyanmıyorum sabahları,
Seni sildiğim gibi silemiyorsun.
Duvarların renginide değiştirdim senden sonra,
Senle yaşanan izler kalmasın diye,
Keyfe kederdeyim bu akşam yalnızlığıma içiyorum,
Sızmış gönülde yaralar onları tek tek seçiyorum.
Kadeh kaldırıyorum geceye saklanmış tüm rezilliğe,
Ayyuka çıkmış çaresizlik karşımda kıvranıyor niye.
Sis perdeleri aralanırken beynimde,
Karanlık kuytulara sakladım yüreğimi,
Yerin yedi kat altına attım düşlerimi,
Ve prangalara mahkum ettim bedenimi,
Kimseler bir daha kırmasın, incitemesin diye beni.
Susturdum dilimi men ettim aşk sözcüklerinden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!