biz bu kentlere yerleştikte
bu kentler bize yerleşemedi kezban
ve sessiz bir çığlık gibiyiz şimdi
bir isyan anında çıktı çıkacak
şehrin neonları
büyüttü gölgeleri kezban
son ceylanıda vurdular dağlarda
yakamozlarda söndü
bir sıtma tuttu şimdi sahilleri
gözü gözde göremez olduk aynalarda
rüyalar artık orospular doğuruyorsa
ve aşklar öldürülüyorsa
kürtaj masalarında
ve bir çingene gibi
aldırmayıp hayata
yenik bir kumandan gibi
dolaşıyorsak kaldırımlarda
bedelini ödeyeceğiz bir gün elbet
bir gün elbet kezban
umutlarımızı vampirlere kaptırmanın
ve ömrümüzü yetim bir bebek gibi
yollara bırakmanın
sonra inanmanın
yalan yanlış aşklara
biz bu kentlere yerleştik aslında
bu kentlerki büyük
bize sığmadı
sığmadı kezban
bizim serçeden daha ürkek
köylü yüreklerimize
son ceylanıda vurdular dağlarda
belki uzun
çok uzun sürecek bu savaşta
sen umudunu türkülere yasla
ve benide bırak usulca
deniz gözlerinden içeri
masmavi umutlara
masmavi umutlara
Kayıt Tarihi : 2.8.2006 17:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!