Kapıdan çıkıp gidersen bilmediğim bensiz diyarlara
Elveda dersen yüzüme bakıp umursamazca
Ruhum Çıkar Bedenimden işde o anda
Ebediyete yol alır durmadan duraklarda
Mezar taşıma sen yaz bu sözleri vasiyetim bu sana
Aklımdan çıkmıyor o sözler o son elveda
Saklıyorum anılarımı gönül sandığımda kuytuluklarda
Lodostan sonra nasıl yıkılıyorsa koca çınar
Bende yıkılıyorum adeta o son elvedayla
Issız sokaklarda yürüken inci tanelerimi döküyorum
Yaşanmışlıklara,yaşanılıcaklara
Gözlerine baktığımda cennette uçan zümrütüankakuşlarını görürdüm
Hiç ayırmak istemezdim gözlerimi göz bebeklerinden
Günüm sen gecem sen ol diye
Manolyanın topraga kök salması gibi senin hayatına kök salmak isterdim
Ellerim üşüyor nerde ellerin
Karanlık soguk tenha sokata sensizim
Bebeğim biliyorum çok yakınımdasın
Hayallerimde,günümde gecemdesin
Nesef alışlarımda,düşüncelerimde, benliğimdesin
Yumuk ellerin çekik gözlerin
Hiçbirşeye değişilmez kokunla yaşama sebebimsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!