Kim kundakladı yorgun yüreğimi?
Yazık değil mi?
Şimdi söyle nolur...
Nasıl biter bu yürek yangını?
Ateş atmak kolaydı değil mi?
Sığarmı hiçbir vicdana,
Gökyüzü hüzünlü bu akşam;
Yazın en sıcak ayı temmuz
Güneş bile engel olamıyor
Hüzünlenen gökyüzüne,
Gökyüzü tutamadı ağlıyor,
Dolu dolu yağıyor.
Deymesin elin elime,sarmasın kolların belime
Sonbaharım,gönül yaramsın,sevdamsın yine
Ruhumda yanan incecik bir sızısın,
Var gelme,gelme yanıma...
Ömrümen sonbaharındayım;
yaşamınızda sevdiklerinizle ilgili bir yer vardır..o yere sahip ol verme elleri...yaşamaya değer kezban hanım.şiir yolunda sana başarılar dilerim..