Keyvanlar Konağı Şiiri - H Yusuf Şahan

Oturdum
Keyvanlar Konağına
Kaşık sapı
Koydurdum tabağıma
Tereyağı sıçrayınca yanağıma
Aklıma
Beni öpmelerin geldi

Kıraç toprağın
Yeşile serildiği gece
Yanımdaki yastık
Nefesine hasret
Gece yorulup
Sabaha açtığında pencere
Yarı açık kapımda
Olmadı girmelerin

El salladım
Keyvanlar Konağına
Geride kaldı
Güllerden gül bahçesi
Yılların hesabını kapattı
Gecenin karanlığı
Hüznü neşesi

Konak bir gün
Yolum sana düşerse
Yine aynı odanda
Kalmak isterim
Ortada serili kaldı
Neşem hüznüm düğümlerim