Babasın evine hesiret gelin.
Gırmızi guşağı sariyor belin.
Duali, niyazli Müslüman dilin.
Sabahdan tez gahar Keyıhli gelin.
Yeddi yıl getmedi gendi kövüne.
Goymaz gaynanası heç bir dügüne.
Gaynatası degirmanda ügüne.
Çoh çeker elinden Keyıhli gelin.
Gocasi gurbetde mehtip yollamir.
Sızılir cigeri, yüregi yanir.
Sabiler gapide durmadan azir.
Herif yoli behler Keyıhli gelin.
Bedıra elinde eve su daşur.
Cin diyir gaynanan gafasına vur.
Gaynata bağırir gel sıfrayi gur.
Çüş demez, çor demez Keyıhli gelin.
Tarladaki yaban otlari yolir.
Ahşam eve gelir inegi sağir.
Hıngel büşürecah hamuri açir.
Çalışgan, hamarat Keyıhli gelin.
Dedi Aşık Davut bunnaride yaz.
On yılın içinde saçım bambayaz.
Derdime teselli oldun sen biraz.
Ağlir bir köşede Keyıhli gelin.
Keyıh:Erzurum ili Oltu ilçesine bağlı Başaklı köyünün eski ismi.
(07.06.2006)
Kayıt Tarihi : 23.3.2007 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğduğum köy Keyıh(Başaklı) , çocukluğumun ve gençliğimin bir kısmının geçtiği köy. Evlenip başka köylere giden gözü yaşlı ve eli nasırlı köyümün genç kızlarının o köylerde yaşadıkları bahsediliyor şiirde. Evet Erzurum (hatta Oltu) ağzıyla yazdım bu şiir sanırım herkesçe anlaşılabilir. Şiirde anlatılan kaynana-kaynata-gelin ilişkileri sanırım ülkemin hemen her yerinde yaşanmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!