Keyifgüzar...! ! ! Şiiri - Ramazan Kocap ...

Sen sordunda, ben anlatmam dedimmi sana,
Bana iç çektireni, o körolası kahıreli gurbeti,
Bu bendeki sonsuz, bitmeyen tükenmez dava,
Teşhisi konmamış hastalık, sanki verem illeti...

Göz dikmeye gör yeterki, posta ile telefona,
Tüm sıcaklığıyla ısıtıyor, eşin dostun nefesi,
Güz düştüyse şayet, evin otağınla konağına,
Senin olsa ne yazar, bak şu dünyanın hepisi...

Kimi hep boşa kürek demiş, dertlerimin adına,
Hüzün hazanı bol, tümü keder çileler sinsilesi,
Koca ömür feda gider betona, bazende kadına,
Hayat yaşar keyif çatar, bilki ne oldumun delisi...

Savururuyor feleğin çarkı, bir o yana bir bu yana,
Şimdi şu an tıpkı sudan çıkmış, körpe balık misali,
Esir düşüp tutsak olmuş meyhaneye, bar pavyona,
Hem ağızı hem kesesi açık kalmış, eskilerin yenisi...
--------------------
Harcanır yok olur eriyip durur, tükeniyor azar azar;
Duygu kalp kalemle kâğıda döktüğüm, o keyifgüzar...! ! !

Gurbetten Bir CAN / Gizemlikartal