Taş oldu yüreğim şefkati unuttu
Dokunma bam telime ezgisi yok
Ayrılığın göz pınarlarımı kuruttu
Güldüğüme bakma keyfim yok
Gönül bahçesinde güller derledim
Gördüm güzelini halimi belledim
Zahir mutlu oldum zahir terledim
Ruhumun eşi kayıp keyfim yok
Aşk için insan önünde eğildim
Şaştım kendime bu ben değildim
Sonunda ben inadıma yenildim
Tayfun hayata küstü keyfim yok
Zahir—(görünen, âşikâr olan. açık, belli, meydanda olan. * görünüşe göre. * şüphesiz. * suret. dış yüz. görünüş. * anlaşılan. * meğer. galiba. zannederim. elbette.)
Tayfun BulutKayıt Tarihi : 10.6.2014 15:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)