Keyfihane Şiiri - Dilek Uslu

Umuda yaslanmış
Kara bir giysi gibiydi gözlerin
Şarkıların ardına saklanmış
Sessiz haykırışlara gizlenmiş gibiydi hislerim
Bilinmezin derininden bir kara güneşti ay
Keyfi hanede gölgemiz pırıl pırıldı
Oturmuştuk
Sen kimbilir hangi umuda
Hangi geceye sesleniyordun
Gitarının tellerine dokundukça,
İçimdeki duyguyu besteliyordu ellerin
Umulmadık bir ümidin coşkusu var içimde
Bir deniz kentinde
Özgürce kanat çırpan martılar gibi
Özgür duygularım
Garip bir yoğunlıkta ama tenha bakıyorum etrafıma
Bir şarkı söylüyorsun
Bitiriyor tüm tutsaklıkları
Götürüyor giderken yitik gülüşleri
Sığınıyorum Keyf-i haneme
Yüreğim: dostluğa açılan gecede
Loş ışıklar altında yeniden biçimleniyor
kalbimde ne hüzün
Ne pişmanlık
Ne gözlerimde denizin nemi
Ne dayanılmaz yürek çarpıntısı
Ne de çekilmez yalnızlık olsun
Olsun istemiyorum
Bu akşam yine burdayım
Hoş geldim
Sende hoş geldin geceme
Seninle şarkıları paylaşabilmektir yaşamak
Paylaşamadığım her şarkını duygusallığından
Ağlamaklı bir hüzn doğar yüreğime
Sana şarkıların anlatamadığı tebessümlerimden
selam olsun