Dün gece keyfi keder içinde yuvarladım biraları şişe şişe,
yetmedi ardından bir küçük rakı devirdim kadeh kadeh...
hani derler ya ilk kadeh kendim için ikinci kadeh senin için
yalan be gülmesini Allah'a emanet ettiğim, içtiğim her şişe her kadeh hepsi senin için.
Kafam ince bir ayar olunca evim konuşmaya başladı benimle, kapım konuştu önce ''bir kere kapı koluma dokundurtamadın onu ya yuh sana'' dedi Salonun ise havası başka ''ulen adam olsaydın da şu koltukta oturtsaydın onu da beraber bir film falan izleseydiniz bari'' dedi mutfağım ayrı bir kızgın bana ''ne salak adamsın bir kere olsun masama oturup bir yemek yemediniz onunla'' diye, yatak odamda ki yatağın derdi başka ''bir gece olsun sevişmediniz koynumda yazıklar olsun sana.'' diyorlar
Haklılar
Anlamadım ki gülümsemesini Allah'a emanet ettiğim, hangi içilmemiş çayın, edilmemiş sohbetin ahı var üzerimizde. 'yollar ''neden bizi yürümediniz el ele kol kola'', yıllar ''neden bizi ayrı yerlerde heba ettiniz boş boşuna'' diye soruyorlar yağmur ''bir kere ıslansaydınız bari sularımla sonra sığınıp ya bir durağa ya bir çatı altına ya da insanların kuru kuru oturduğu bir cafe ye ve orada olan insanlara aşkı anlatsaydınız, sizi anlatsaydınız'' diyor ''sularım altında beraber ıslanmanın güzelliğini anlatsaydınız'' diyor
Haklılar
Galiba biz Çanakkale'nin iki yakası gibiyiz gülümsemesini Allah'a emanet ettiğim, birbirimize bir o kadar yakın ama geçilip ulaşılmaz ve bir o kadar da imkansız hayır hayır gülümsemesini Allah'a emanet ettiğim bunu ben söylemiyorum yaşanılanlar ve kalbimdeki acı söylüyor.
Tamam belki tanıdığın birileri kadar popüler değilim. hatta onlar kadar kariyerim de yok, çevremde. kalpler atarak dolaşan kadın bulamazsın peşimde, o kadar seksapel bir çekicilik yoktur bende. belki iyi bir şair bile değilimdir, pek çok kişiye göre ve haklısın biraz serseriyim, biliyorum, biraz soğuk bir yapım var beni tanımayanların gözünde ve gene biliyorum yabancıyım yanımdan geçip giden yüzlere. belki ondan öyle durup dururken gülümseyemiyorum herkese, her şeye. belki sana çiçek veremeyişim de insanlara olan çekingenliğimdendir ama şunu biliyorum gülümsemesini Allah'a emanet ettiğim, kendimce biraz şair, biraz baba ama en çok seni seven serseri herifin tekiyim. belki sadece boyumdan büyük bir umudun bir hayalin peşindeyim SENİN
ne yapayım bende böyle bir adamım.
Dün gece keyfi keder içinde yuvarladım biraları şişe şişe,
yetmedi ardından bir küçük rakı devirdim kadeh kadeh,
hani derler ya ilk kadeh kendim için, ikinci kadeh senin için
yalan be gülmesini Allah'a emanet ettiğim, içtiğim her şişe her kadeh hepsi senin için.
HEPSİ AŞK İÇİN...!!!
Yüksel ŞEKER
Yüksel ŞekerKayıt Tarihi : 14.3.2020 11:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Şeker](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/14/keyfi-keder-halimde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!