KEYFE KÂFİ (Helâl dairesi)
Ey ömrü vadeli,sevilen insan,
Ne güzel yakışmış,kılık kıyafet.
Gizli sırlarını,bilen var inan.
Nefs-i tufanında,ne bu keyfiyet
İnsan bir birini,hor görmemeli,
Yaradan katında,hepsi sevgili.
Öylese bu lütfun,vardır bedeli,
Vuslat perdesini açar ibadet.
Nice insan gördüm,gayet neşeli,
Dertlinin dünyası hep endişeli.
Gönül var ki köşkü,sevgi döşeli,
Aşk manevi emir,nerde? o vahdet.
Ruh ile bedenim,benlik ikizi,
Hangisi hakiki,bu canın özü! .
Kalbin güzelliği,güldürür yüzü,
Gerçeği tefekkür,hâldir şehâdet.
Oku diye yazmış.Mahfuz kalemi,
Kurân-ı Kerimdir,Hakkın kelâmı.
Muhammed! ümmeti; İslam alemi,
Hakkın dergahıdır,en güzel mabet.
Kul Tuncay kendine,çıkarma paye,
Şu fani yaşamın,değil hikâye.
Gayrısı kıyamet,kulluktur gaye.
Cehennem-i nârdır,Nurânı Cennet.
KEYFE KAFİ!
İslam dininde helal dairesinden
çıkmadan yaşamak.haramdan sakınmak
anlamındaki söz
Kayıt Tarihi : 28.4.2016 22:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncay Akdeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/28/keyfe-kafi-helal-dairesi.jpg)