Keyf-i Feveran Şiiri - Engin Yılmaz 2

Yoksul mahallelerdeki nefessiz kalmış çocukların hikâyesi
Ya da feveran eden annelerin kayıp kederleri
Sanki mevsimi
Bu hüznün kalıntılarıyla hasbıhal etmenin...

Anlamını yitirmiş duygulu şarkılar,
Hezeyanı bitmiş umutsuzluğun
Çaresizce sessizliği seyreder
Şehrin coşkulu sanılan kalabalıkları...

Hangi mevsim hazan,
Ya da kimsesizlik altında ezilen serzenişler?

Yoksul hüzünlerimiz vardı bizim
Yağmur altındaki aşklara binaen
Her biri hanımeli ve leylak kokardı dar sokaklarımızın
Bir şehrin henüz keşfi mümkün olmayan mahallelerinde...

Gayet mahur sabah saatlerinde
Yalnızlıkların soyadı mukabilinden aşklar vardı
Her biri bir hikâyenin müsebbibi
Mağduriyet söylemlerinin nihayeti…

Aynı çığlıkların sessizliği kadar mağrur bir hüzzam
Çaresiz şarkıların makamı
Sonbahar kadar gerçekçi mevsimler yaşanırdı o zamanlar
Ağzı bozuk mahalle abilerinden öğrenilmiş deyimlerin
Kalıntıları sokaklarda gizli
Her apartman grimsi
Her cadde gecekondu koridorları kadar ümitsizlik kokardı.

Şehrin aciz kalmış memleket söylentilerini barındıran mahallerinin hikâyesi
Ya da artık mahalle olamamış semtlerin serüveni
Keyiflerden keder
Mevsimlerden yalnızlık...