Sığ göründüğüme aldanıp
Derinliğimde boğuluyor insanlar
İki dizelik şiirden ibaret sanıp
Anlamında kayboluyor insanlar
Birisi gelir dokunur yüreğine
Dokunan bile bilmez belki de
İçinde açtırdığı çiçekleri
Teninden geçip gitmiştir
Hafif bir rüzgar gibi
Dokunan bile bilmez belki de
Yarım kalmış bir beste
Sonu gelmemiş bir roman
Son dizesi eksik bir şiir misali
Tamamlanmayı beklersin ya hani
İşte öyle bekledim seni
Siyah gri gibi yaşamak
Bazen soluk donuk hissiz
Dipsiz kuyu gibi yaşamak
Soğuk yalnız ve kimsesiz
Buzdan cam gibi yaşamak
Tuzla buz oluverecekmiş gibi
Yıldızları seyredururken
Düşlere dalmak gibi
Seni sevmek
Öyle uzaktan bir parıltı
Uzatsam elimi dokunacak gibi
Dokunsam yok olacak sanki
Mevsimlerden ilkbahar
Gönlümde kış ayazı
Üşütür kalbimi sızlatır
Durmasa da yorgun atar
Acıtır kalbimi kanatır
Bazen de ateşi yakar
Yosun tutar mı gözlerim
Kaç tuz daha kurur yanaklarımda
Eriyen kar taneleri
Yolunu bulur dudaklarımda
Kaç mevsim boş kalır ellerim
Kurur mu gözlerim
Dünya döner
Her şey değişir
Güneş bir doğar bir batar
Her şey değişir
Toprak bir ısınır bir soğur
Ne zamanki söner şehrin tüm ışıkları
Görünür olur yıldızlar
Korkma yüreğine düşen karanlıktan
Her kadeh sonu
Gelecekmişsin gibi
Kaç oldu sayamadım
Bardaktaki mi içimi yakan
Kurşun misali delip geçen sözlerin mi
Veyahut ateş alevi bakışların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!