KEVSER BAŞINDA
İman öyle hazine, maddeyi nurla bağlar.
Rabbimin rahmetidir bostan, gülistan, bağlar.
Her damlası bir rahmet tüm kainatı yıkar.
İbret almayanların bendini selle yıkar.
Renklerimiz zenginlik, fark eder mi kara, ak?
Sevilmek istiyorsan mahzun gönüllere ak.
Gönlüm, deryada sandal dört yandan rüzgar eser.
Alem seni unutmaz bıraktıysan bir eser.
Allah için yaşayıp kullara rahmet saçın.
Kıyamet dehşetinden birden ağarır saçın.
Pişmanlık ve korkudan o gün deme sakın ay.
Kağıt gibi dürülür güneş, dünya ve de ay.
Hesaptan kaçışın yok yollar Allah’a çıkar.
Heybende ne var ise orda karşına çıkar.
Defterini sağından alan ebedi güldü.
Güller efendisinin yanında taze güldü.
Birlik ve dirliğimiz bozulmaz tankla topla.
Liva-ül Hamd sancağı altında bizi topla.
İslam’a hadim eyle, Salihlerin başında.
Muhammed’e komşu yap Havz-ı Kevser başında.
Osman Erdoğmuş
Kayıt Tarihi : 10.6.2021 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!