Kevenkırı Şiiri - Murat Arıcı

Takvim henüz asılmışken duvara,
Uludağ’dan farkın yoktur hiç senin.
Tipin bıçak gibi açar hep yara;
Kevenkırı belin’ aşmak güç senin.

Çağırırsın Toroslar’dan gel diye.
Coşkun akar Söğüt suyun sel diye.
Tutunacak dal ararım el diye;
Yola düşsem günah senin suç senin.

Bulunmazsa hemen kuytu bir köşe,
Yamaçlardan saldırı var peş peşe.
Dönüştürme hayalleri zor düşe;
İnsaf eyle kervan senin göç senin.

Sordum sual ettim yokmuş imanın.
Eksik değil yüce dağda dumanın.
Un elenmiş eleğinden zamanın;
Erken yaşta beyazlaşan saç senin.

Ders almışsın gaddar şahı hocadan;
Anlamazsın tatlı dilden, ricadan.
Öfken olmuş seni böyle kocatan;
Yıllar yılı tek hayalin öç senin.

Yazın keven verdin; kışın da kefen.
Desem yalan olmaz doğrudur kefe’n.
Sitem etsem bile fazladır seven;
Başın diktir; şahikada taç senin.