Ketûmiyet Şiiri - Saim Güngör

İçimdeki ketum insanı
Bir konuşturabilsem
Haydi konuş desem
Ve konuşmaya alışsa
Beynimden alarak mermilerini
Dilim bilinç harmanını dövmeye başlasa

İçimdeki ketum insanı
Bir konuşturabilsem
Gönül dağının madenlerini
Sabır suyunda eritip
Bir bûket gül gibi
İnsanlığa sunabilsem
Desem ki ben buradayım
Ve yitirilmiş umutlarım
Geri gelse tezelden

İçimdeki ketum insanı
Bir konuşturabilsem
Söz pazarına dalıp
En pahalı kelimeleri alsam
Ve bunları yanyana dizip
Kelimelerden bir ordu kursam
Ve söz şahlansa

İçimdeki ketum insanı
Bir konuşturabilsem
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
Prangalarım çözülecek belki
Ve umutlarım güz gülleri gibi
Sararıp solmayacak....

(20.4.2001)