İçimde öylesine kalabalıgım,
Kim olcagımı sasırdım,
Belli bu son kacıslarım.
Ve son varoluslarım
Her seklini denedim ölmenin,
Soguk betona düştüğünde tıtrek ellerım
Ay ısıgı utandı,
Tıklım tıklım bı gövdedeyim.
Kım olcagımı sasırdım,
Her duragında durdum kalbımın,
Her dumanında yandım
Tanımadıgım yüzler gördüm Mechule giderken
Ben o mülteci kalplerin
Yalnız yolcusu,
Kethum dıyarların
Fakır borclusu
Mazeret bulan adamlardan degilim,
Evet kendimdeyim hala sarhos degilim,
Bir palyaco cıkıyor karsıma hesap soruyor kendımden
Bir orospu bır dılencı
Kimim ben demeye yetmiyor
Bunu yasamak gercekten bır ayrıcalıkmı
Hic sanmıyorum
Ben eve gidiyorum çitlerimi boyayacagimm ve duvarımı tamır edecegim.
Yoldan gecenlerden topladıgım kayalarımı ve uzerıne Basmaktan nefret ettigim kalplerinizi sırf ben olabilmek Icin tekrar tekrar kıracagim...
Kayıt Tarihi : 25.7.2018 13:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!